دلم را پيش خود پابند كردي ولي گفتي تو يك دنياي دردي

غرورم را شكستي بي تفاوت برو فكر كن هميشه خيلي مردي


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تمام روز و شب با بيقراري به شوق روي تو بيدار هستم

اگرچه بي غرورم زنده اما به شوق لحظ? ديدار هستم !


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ز چشمت اگر چه که دورم هنوز ، پر از اوج عشق و غرورم هنوز

قبول است عمر خوشي ها کم است ، ولي با توام پس صبورم هنوز

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

امروز با غرورت باز م مرا شکستي با ناز وقهر و کينه مهرم زدل گسستي
داني که بي تو هيچم اي ماه بي مروت باشد که بار ديگر قلب مرا شکستي ...

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بسوزد دلت که سوزاندي دلم را به ويراني کشاندي منزلم را
فکندي زير پا احساس و شورم نکردي رحم، حتي بر غرورم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم را شبي در حضورم شکستي نه آينه، حتي غرورم شکستي
ندادي به خلوتگاه عشق راهم پلي بود اگر در عبورم شکستي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شده بازيچه اي قلب صبورم شکستي عاقبت بال غرورم
به آساني گذشتي از کنارم مثال دفتري کردي مرورم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گفته بودي، از غرورم، از سکوتم، خسته اي من شکستم هر دو را
گفته بودم،از سکوتت،از غرورت خسته ام به خاموشي مغرورانه ات
شکستي تو مرا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خدا بودم خداي خودپرستان گدا كردي مرا تو سنگ مغرور
مرا باور به بي همتائي ام بود مرا از باور خود كردي ام دور

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

غرور من که زسختي به کوه ميمانست ، کمر به کشتن خود بست و خاک پاي تو شد
دلم که به همه بيگانه بود و يار نداشت ، چه ديد در تو که اينگونه آشناي تو شد ؟

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هيچ وقت مغرورنشو ، برگ ها وقتي مي ريزند که فکر مي کنند طلا شده اند .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دوستي شوخي سرد آدماست ، بازي شيرين گرگم به هواست
واسه کشتن غرورمن و تو ، دوستي توطئه ثانيه هاست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

کاش غرورم را که در پستوي سادگيم پنهان بود مي يافتي
اما تو اين سادگي را بهانه اي قرار دادي براي در هم شکستن غرورم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

همه بغض من تقديم غرورنازنينت باد ، غروري که لذت دريا را به چشمانت حرام کرد .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بعضي اشخاص چنان به خود مغرورند که اگر عاشق بشوند به خود بيشتر عشق مي ورزند تا به معشوق

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گرچه اي دوست غروردلت احساس مرا درک نکرد ، آفرين بر غم عشقت که مرا ترک نکرد .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گناهي كه پشيماني بياورد بهتر از عبادتي است كه غرور بياورد...

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

فاخرترين لباس ، توليد کارخانه ي کرم است ، کرم ابريشم ما را به غرور چکار . . . ؟

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قول داده بوديم ما به هم که تن نديم به روزگار چه بي دووم بود قول ما جدا شديم آخر کار
گل مغرور قشنگم من فراموشت نکردم بي تو اينجا رو نمي خوام مي رم و برنمي گردم


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شبيه چشمهاي تو پر از گناه مي شوم** ميان ظلمت شب قبيله ماه مي شوم
خدا,زمين,گناه,عشق,من وتو,ببين چطور**به خاطر غرور تو زياده خواه مي شوم 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: